Tiginin Savaşı –Türkler Birleşiyor-

 

(Hayal Ürünümdür)

       Uzak Turan Ellerinden Karabalgasun yakınında Kargın obasında dünyaya gelen bir bebe vardı. Bu bebe obanın begi İlberkin oğlu idi. Atası İlberk oğluna Tigin adını verdi. Çünkü Tigin doğduğunda zaten isim almayı hak etmişti! Toy düzenlendi, kımızlar içildi, etler yenildi. Herkes eğlendi!

       Tigin 12 yaşına gelmişti. Atasıyla ilk defa ava çıkacaktı. Silahlarını kuşandılar, atlarına bindiler ve Ilgak Ormanına ceylan avına gittiler. Bey, oğlu ve 5 yardımcı yiğitlerle birlikte ava gittiler. İlberk yiğitleri ormana saldı ve oğluna:

— Oğul! Erleri ormana saldım gelecek olan ceylanlardan 3 tanesini vuracaksın! Yayını sıkı tut, dedi.

         Aradan bir saat geçti ki hala gelen giden yok! Çalılar arasında çok kötü bir halde yiğit geldi:

-         Begim! 40 kişilik bir Çin asker grubu tarafından kıstırıldık. Arkadaşlarımı öldürdüler. Sadece ben canımı kurtarabildim, dedi

-          Bozkır kurallarına göre savaştan kaçmanın cezası ölümdür, dedi ve kılıcını ere sapladı.

Ardından oğlu Tigin ile birlikte İlberk Bey köylerine doğru at sürdüler. Köye yakınlaştıklarında gördükleri manzara inanılmazdı! Çünkü Köyden dumanlar yükseliyordu. Heyecanla atlarını köye sürdüler. Ancak köyde olağanüstü bir sessizlik vardı. Sadece yanan odların çıtırtıları geliyordu. Bundan şüphelenen bey, evladının atına şaplak attı ve aniden 7 oku yedi! Çinliler Beye pusu kurmuştu!

Ürken at hızla koşuyordu. Ancak o da okların hedefiydi. İyi bir sürücü olan Tigin atını hızla sürüyor, oklara isabet olmak istemiyordu! O heyecanla 4 saat kadar at sürdüler. Sonunda bir nehrin kenarına vardılar…

         Atından inen Tigin, ağacın gölgesinde yığılıverdi!

<Yaşlı Kam Tigini buluyor>

         İlaç yapmak için bitki arayan Kam Akay İltiş Nehrinin yakınına gelmişti. Ancak nehrin kenarında fena halde yatan bu genci görünce onun yanına vardı. Uyandırmaya çalıştı ama nafile! Çocuğu alıp atını obasına doğru sürdü!

         Çocuğu otağına alan Akay Kam, hemen onun için algık otuyla, mırgan yapraklarıyla bir ilaç hazırlamaya başladı. Keçi tüylü yatağında masumca yatan öksüz hala kendinde değildi. Akay Kam hazırladığı güç ilacını bu yiğide içirdi. Yiğit kendine gelmeye başladı:

- Nerdeyim ben?! Anam, atam, obam… Tengrim ! diye çığlık attı çocuk.

Yaşlı Kam Akay durumu anlamıştı. Kulaktan kulağa yayılan söylenti gerçekten doğruydu! Çinliler Türklerin siyasi boşluğundan yararlanıp Türk İllerine saldırıyorlardı. Kam hızla Obanın beyinin otağına gitti ve çocuğu torunu Aygıza emanet etti. Aygız, yiğit ve güzel bir kızdı.

        Otağa varan Kam, Beye olanları anlattı. Bey, durumdan haberdar olduğunu ve komşu beylerden yardım istediğini söyledi.

 <Ödlek ile Yiğit Karşı Karşıya>

      Şafak sökmüştü. Vaat edilen yardım obaya ulaşmıştı. Toplanan Türk Ordusu İltiş Nehrinin hizasında konuşlandırılmıştı. Ardından Paktepeden gözüken Çin Ordusu nehrin karşı tarafına vardı. ANCAK O DA NE?? Ortalık ‘çakkurt,çukkurt,şakkırt,şukkurt’ sesleriyle inliyordu. Bu sesler MOĞOL SÜVARİLERİNİN SESİYDİ! Çinliler arkalarında vahşice saldıran Moğol Süvarilerini görünce büyük bir korku yaşadı. Sayıca az olan Türk Ordusu bir nebzede olsa güçlenmişti. Ardından TÜRK ORDUSU ‘TURAN TAKTİĞİNİ’ uygulamaya koyuldu. Ordu 3 gruba ayrılmıştı! 4 taraftan da ablukaya alınan Çin Ordusu büyük bir baskına uğramışçasına, bu aslanların arasında ezilip gitti. Zafer kazanan Askerler obalarına zafer çığlıkları atarak gittiler.

     Yaşlı Kam, zaferi öğrenince Otağına koştu ve Tigin’e:

-         İntikamın alındı evlat! Dedi

-         Anamın, atamın, budunumun intikamını benim de almam lazım Kam Ata! Bu sadece şimdilik zaferdi! Çinlilerin pes edeceğini mi sandın? Dedi.

Kam Akay da bunun farkındaydı zaten. Çinlilerle savaş yeni başlıyordu.

Genç Tigin intikamını almak için Hırsla çalışmayı planlıyordu. Türk Boyları Çin karşısında birleşecekler miydi? Yoksa hepsi keklik gibi avlanacak mı?

 

 

----Devamı Gelecek----